Het Zevende sloopt ook MSC 2 op slotdag competitie!

Na de zinderende overwinning op TONEGO van vorige week was het deze week de taak aan MSC 2 om een op hol geslagen Staphorst 7 in toom te houden. Net als vorige week stond ook deze wedstrijd helaas in het teken van afscheid nemende sterren, namelijk Rick Mulder en Peter Hoeve. De opstelling werd zoals ondertussen bijna gebruikelijk is op de slotdag bepaald door het lot. Ditzelfde lot bepaalde dat onze Robert het vanaf de aftrap mocht gaan proberen tussen de palen. En omdat Peter vorige week heeft laten zien dat hij als spits makkelijk scoort, mocht hij het vandaag vanaf het begin proberen als vlagger.

 

Hoe debiel de opstelling ook was, het Zevende kreeg het wel voor elkaar om MSC met de rug tegen de muur te zetten. Het goede veldspel resulteerde ook in kansen, met name voor (ik durf het bijna niet meer te zeggen) onze gelegenheidsspits Bjorn. Het zal aan het veld hebben gelegen, maar het resultaat was dat we halverwege de eerste helft nog steeds tegen de brilstand aankeken. Hierop besloot coach Rubbe gericht in te grijpen en wisselde onder meer keeper Robert voor Rick. Het Zevende moest hier nog even aan wennen en MSC rook haar kans. Nadat Rick eerst nog met een prachtige zweefduik de bal net uit de hoek kon tikken, was de rebound hem te machtig en keken we spontaan tegen een achterstand aan. Maar goed, daar worden wij niet warm of koud van, want wij hebben scherpschutter Bjorn, die na een venijnig passje van Jacco alleen op de keeper af kon, deze voorbij speelde en de bal in het lege doel kon schuiven. Ik heb het altijd hier al gezegd dat deze man, dit talent, met zijn neusje voor de goal, zijn scorend vermogen en accurate traptechniek een aanwinst is voor dit team. Hierop wilde het Zevende meer en drong het nog verder aan. Het kreeg zelfs kansen via Chris (op de keeper) en Rémon Veijer (wat? Rémon Veijer? Ja, Rémon Veijer!) (op de lat). Even dachten we op 2-1 te komen via nota bene wederom Bolle, ware het niet dat hij net krap an een kilometer buitenspel stond. Met een gelijkspel de kleedkamer opgezocht. 

 

In de rust besloot Rubbe opnieuw in te grijpen en het lot een nieuwe opstelling te laten bepalen. Waar deze in de eerste helft al bijzonder was, was deze in de tweede helft helemaal krankzinnig en konden de scoutingsrapporten van MSC direct in de vuurton. Ditmaal mocht Chris het proberen op doel en werd Erwin onze gelegenheidsspits, geflankeerd door Muur en Bolle. Het bleek een gouden trio te zijn, ook tijdens de wedstrijd. Het was namelijk Erwin die het Zevende over het dode punt heen hielp en de 2-1 binnen prikte, nadat hij keurig vrij voor het doel was gezet door Bolle. Het werd even later zelfs 3-1, die niemand anders dan onze afscheid nemende nummer 10 Rickie shovel Mulder. Hij besloot zijn afscheidswedstrijd in stijl af te sluiten door zijn eerste en tevens laatste goal in dienst van het Zevende prachtig tegen de touwen te werken. De assist komt wederom op naam van Bolle, die blijkbaar de bal voortaan beter af kan spelen in plaats van het zelf te proberen. Het Zevende ging verassend door met het laten scoren van mensen die daar doorgaans niet hun handelsmerk van maken, want ook onze Rémon Veijer wist het net nog te vinden en zo de 4-1 op het virtuele scorebord te zetten. Het team kreeg vleugels, al nam keeper Chris dit wel heel letterlijk. Hij was vaker in de zestien van de tegenstander te vinden dan in zijn eigen hok. Het resulteerde wel in de 5-1 door Jacco, nadat de keeper van MSC zich echt geen raad wist met een weergaloze streep van een vrije trap van Chris. Tippe, die de hele wedstrijd als een tank heeft lopen te verdedigen, besloot ook nog even zijn stempel op de wedstrijd te drukken door nota bene de kleinste speler uit Meppel en omstreken dwars door midden te torpederen. Deze jongen is nu te herkennen aan zijn gebroken sleutelbeen, gescheurde hamstring, gebroken pols, traanoogjes, gekneusde ribbenkast, vloeibaar voedsel, twee verbrijzelde benen, piepende ademhaling en een gekrenkt ego. Het slotakkoord was voor Timmer, wederom iemand die van scoren geen vaste prik maakt. Ik heb de goal even gemist wegens dingen, maar hij zat ongetwijfeld in de kruising en de keeper was vast ook kansloos. Iemand had ook een assist. Wat hebben we vandaag geleerd? Een vliegende keeper maakt de tegenstander helemaal gek, Tippe is ook achterin een beest, we halen een hoger rendement als Bolle de bal gewoon aflegt en loodjes trekken is helemaal niet zo’n gek idee.

 

Excuses voor het ellendig lange verhaal, maar er komt bijna een eind aan en gelukkig kan iedereen hier een zomer lang van bij komen, aangezien dit alweer helaas het laatste kunststukje was van ons aller Zevende. Het betekende dus ook het laatste kunststukje van Peter en Rick. Bij deze willen we jullie allebei bedanken voor jullie tomeloze inzet in de afgelopen 6 jaar en de bijdrage welke jullie aan het team hebben geleverd. De rest van de sterren kunnen nu genieten van een welverdiende vakantie en zullen ook na de zomer weer te bewonderen zijn. Deze prestaties zullen natuurlijk weer worden voorzien van de tactische analyses en emotionele diepte interviews welke jullie van mij zijn gewend op de zondag. Houdoe.

 

**Aan de volgorde van de hierboven beschreven historische hoogtepunten kunnen geen rechten worden ontleend. Ook zou het zomaar kunnen zijn dat de inhoudt niet 100% spiegeld met de realiteit. Ik ben niet aansprakelijk voor enige hier uit voort vloeiende emotionele vervolgschade.**

 

Opstelling: Robert de Vries (Rick Mulder), Maarten Bisschop, Erwin Mussche (Peter Hoeve), Henrico Tippe, Laurens Konterman, Rémon Veijer, Henrico Timmerman, Martijn Bloemert (Jacco de Vries), Henry Mussche, Bjorn Boldewijn, Christiaan Bos