Nooit opgeven en altijd blijven knokken, dat is onze JO13-2

Doel van de dag was onze stijgende lijn door te trekken. Veel energie in de wedstrijd te stoppen. Door dichte mist was de eerste 15 minuten van de wedstrijd een schimmenspel. Nadat de najaarszon deze deed verdwijnen ontvouwde zich een boeiend voetbalgevecht op veld 5 van sportpark het Noorderslag.

Eerste helft
Vandaag was het tijd voor de derde wedstrijd in de 2e fase van onze competitie. Uit onze buurtgemeente Meppel kwam vandaag de JO13-1 van MSC op bezoek. Het was koud, zeer mistig toen we rond 8:00 uur het speelveld gereed maakten. Hopelijk zou dat snel optrekken anders moesten we eerst nog op zoek naar de oranje bal.

Over zoeken gesproken, we hadden ook een flinke domper te verwerken op de vrijdag voor de wedstrijd. Vanuit het ziekenhuis in Meppel kwam het bericht dat onze keeper Lars zijn vinger had gebroken tijdens de training de avond daarvoor. Met een stuk gips om zijn arm, een mitella en de boodschap dat hij in elk geval de komende 2 weken aan de kant staat. O beter gezegd 14 dagen, of 336 uren, of 20.160 minuten de bal niet in zijn handen kan/mag hebben, pech voor ons maar helemaal voor Lars zelf. Van harte beterschap en mooi dat je vandaag vanaf de kant je teamgenoten kwam ondersteunen.

Gelukkig is daar dan altijd de helpende hand van de andere vv Staphorst teams, Bram Jansen had zichzelf extra vroeg uit zijn bed getrommeld en nam de plek van Lars in tussen de palen. Bram ontzettend bedankt dat je vandaag ons, maar ook bij je eigen team op de goal hebt gestaan, super!

Tijd voor de aftrap en dan wel in de volgende opstelling. Bram op de goal, laatste linie met Ruben, Jasper (aanvoerder), Noëll en Dinand. Het middenveld was voor Stijn, Meike en Niels Huls. De startende aanvallers waren Aiden, Fabian en Silvan. Op de bank begonnen Lana, Dyon, Sem en Niels Fictorie.

Zowel uit Meppel als uit Staphorst waren er veel ouders naar het sportpark gekomen en in het begin zagen we slechts de helft van het speelveld. Zo mistig en dan kwam de zon op, die zorgde dat we goed moesten blijven opletten. Staphorst had de opdracht energie in de wedstrijd te stoppen en naar voren te voetballen. Dat signaal was niet aan dovemans oren gericht bleek wel en de eerste kansjes waren dan ook voor de geelhemden. Aiden en Silvan kwamen goed via de vleugels door, maar dat laatste zetje bleef uit. Achterin was het toch te danken aan onze keeper Bram dat we de nul hielden. Er werd steeds beter samen gespeeld en je zag een bepaald ritme in de ploeg komen. De bal ging mooi rond, ware het niet dat het centrale Meppeler duo twee flink uit de kluiten gewassen mannen waren die menig aanval onschadelijk maakten. In de 5e minuut was het een diepe bal op Silvan, kaats met Meike en weer terug naar diezelfde Silvan. Met een mooie voetbeweging kwam de bal bij Fabian en die wist wel raad met dit buitenkansje. Staphorst scoorde de 1 – 0 en hoe… Mooi samenspel en eindelijk de beloning.

MSC was enigszins geschrokken maar rechtte de rug Bram en zijn verdediging moest enkele malen handelend optreden maar we hielden stand. In de 20e minuut was het tijd voor verse krachten. Lana kwam in de spits voor Fabian en Sem wisselde van plaats met Noëll. We raakten hierdoor enigszins uit het ritme en het gevolg was dat 2 minuten later toch de 1 – 1 op het scorebord kwam. Gezien het spelbeeld verdiend, maar wel zuur voor onze hardwerkende groep die vandaag hoopte de eerste punten te mogen bijschrijven.

Het zonnetje verdreef inmiddels de mist en beide coaches konden nu het speelveld en hun pionnen in dat veld beter overzien. Yannick coachte zijn team en spoorde ze aan vooral de duels te blijven aangaan. We zakten wat weg en maakten het onszelf onnodig moeilijk. Als we al bij de goal van de tegenstander kwamen dan durfden we niet zelf te schieten maar legden we elke keer breed. Uiteindelijk lukte het ons om zonder verdere kleerscheuren de rust te halen. Menigmaal wist Bram of de laatste linie voor hem de ballen weg te werken.

Tweede helft
In de rust was het tijd voor een lekkere warme bak thee met veel suiker. Deze energie zou er de tweede helft allemaal uit moeten komen… Yannick gaf de heren en dames de nodige tips mee waar het beter kon en ook kwam er vanuit de groep zelf enkele voorstellen. Voetbal op deze leeftijd is meer dan alleen je potjes afwerken, nee het draait vooral op leren, ontwikkelen en de groep zelf laten oplossen wat ze zien. Dinand en Niels Huls trokken het trainingsjasje aan en voor hen in de plaats kwamen Dyon en Niels Fictorie. De voorhoede schoof een beetje op en Aiden achter de spits, Lana op rechts en Niels Fictorie in de punt. We stonden goed aan het begin en probeerden verder van onze goal te spelen. MSC was in het begin wel direct gevaarlijk en we kwamen enkele malen heel goed weg. Tot de 35e minuut aanbrak en we finaal werden overlopen in een counter. Met een bekeken schot uit de 2e lijn was het voor Bram onmogelijk de bal te stoppen. MSC kwam op een 2 – 1 voorsprong. Maar de koppies bij de geelhemden zakten niet naar beneden… De suiker in de rust deed zijn werk, er werd een schepje bij gedaan. Noëll wisselde Jasper af in het hart van de verdediging en achterin moest het slot weer op de deur. Het had resultaat en langzaam kropen we weer naar voren. Enkele malen werkte de buitenspelval goed, maar ook enkele maken was het Bram, Noëll of Sem die in de weg stonden. Op de linkerflank had Dyon zijn directe tegenstander steeds beter onder controle en Ruben had vanaf rechts zelfs de energie om mee aan te vallen. We gingen wel opportunistischer voetballen. Zochten sneller de diepte en met Niels als aanspeelpunt en Lana en Silvan vanaf de vleugels kregen we nu onze kansen. Vooral Lana had pech in de afronding maar ze kwam wel steeds dichter bij de goal. In de 44e minuut brak diezelfde Lana door op de rechterkant, ze werd naar de achterlijn op de 5 meter gedwongen en kapte daar de keeper uit. Diezelfde keeper verkeek zich hierop en gleed Lana van de sokken… Penalty en de kans op de aansluitingstreffer.

Vragende ogen naar de kant om te horen van trainer Yannick wie hem moet nemen. Los het samen op was de boodschap. Ruben Huls had inmiddels de bal stevig in handen en ging achter de bal staan. Met een strakke aanloop en een beheerst geplaats schot verdween de bal in de linkerhoek… Onhoudbaar voor de doelman, wat een ontlading kwam er uit de kelen van onze 16 spelers… Ja, zestien… De hele bank en zelfs Lars schreeuwden het uit. Als team werd deze goal gevierd als een overwinning maar we moesten nog wel eventjes, maar we deden weer mee! MSC rechtte de rug en ging nog meer aanvallen, we moesten terug en helaas was het 3 minuten na onze goal alweer de voorsprong voor de bezoekers. Trainer Yannick wachtte niet en greep in, de laatste 10 minuten gingen we 100% voor de overwinning. Achterin kwamen we 1 op 1 te spelen. Sem schoof door naar de midden. Stijn en Aiden verlieten moegestreden het veld en Fabian en Niels Huls kwamen voor de laatste 10 minuten in het veld. Niels Fictorie ging naar de rechterkant, Lana in de spits en Fabian kwam er naast te staan. Samen schuwden ze de duels niet en het was Niels Huls of Meike die altijd in de buurt was om te corrigeren. We kregen weer kansen, Silvan en Lana testen de doelman. Lana schoot al een keer over en ook Fabian lukte het nog niet te scoren. Aan de andere kant kwamen we enkele malen goed weg en stonden Bram, Noëll en Dyon vaak goed opgesteld. De rest van het team was aan het aanvallen, MSC werd met de rug tegen de eigen zestien gedrukt. Staphorst gooide alle schroom van zich af. In de middencirkel veroverden we de bal. Meike of Niels Huls paste op Silvan, die naar Fabian en het leer ging naar de rechterkant op Niels Fictorie. Niels kwam vrij voor de keeper, die op hem afstormde. IJzig koel en met veel gevoel schoof Niels de bal langs de uitkomende doelman en de bal verdween in het net. Staphorst kwam op 3 – 3 en het was nog 1 minuut te spelen in de officiële speeltijd… Maar we wilden meer en roken een overwinning. Weer een aanval naar voren, ditmaal helaas mis, volgende aanval. Lana kapte zichzelf heel goed vrij, haalde uit en de bal mistte de kruising op een haar! Dat zou wat zijn geweest zeg, maar deze actie betekende de laatste kans die voorbijging. Leidsman Eibert Dunnink floot voor het einde van de wedstrijd en na 62e minuten stond er een 3 – 3 eindstand op het bord. Een gelijkspel dat voelde als een overwinning en betekende ons eerste behaalde punt in de 2e klasse! Geweldig en iets om trots op te zijn. Met vette complimenten van de trainer en met een smile van oor tot zochten de heren en dames de warmte van de kleedkamer op. Maar niet voordat het publiek werd bedankt door de spelers die op één lijn al juichend en schreeuwend naar ze toe renden. Een klaterend applaus klok op het verre veld 5. Vandaag was het ouderwets genieten op sportpark het Noorderslag. Dit smaakt naar meer en de nul punten zijn van het bord.   

Volgende week zaterdag gaan we op bezoek bij SC Emmeloord. Een verre uitwedstrijd als onderdeel van het leerproces van deze hele mooie en zeer jonge groep spelers en speelsters. Komende week weer lekker samen trainen en dan gaan we zien wat er over een week als uitslag op het bord staat. Wil je komen kijken, dat kan en mag natuurlijk. We spelen om 10:30 uur, zien we jullie dan?

Registreren Waarom registreren

Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:

• Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
• Het inzien van de opstelling van je team.
• Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.

(Uitloggen)

Succesvol Uitgelogd!

Reageren

E-mailadres

Wachtwoord

Let op: Je schrijft nu een reactie op het bericht van op.

Bericht

Bericht versturenWachtwoord vergeten?