Cookie beleid v.v. Staphorst

De website van v.v. Staphorst is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsoren

Svbs 2

SVBS'77 2

2 - 3

Staphorst 8

5'
Jeroen Schra (schot)
50'
55'

Competitie

Mannen zaterdag, 8, 6e klasse 04

Datum

14 mei 2016 12:30

Accommodatie

Onbekend

Op de verjaardag van Mark Zuckerberg traden de kampioenen van de reserve 6e klasse 04 om 12.30 uur aan op de Belt tegen SVBS'77 2. Met een selectie van 13 man zouden we afreizen naar Belt Schutsloot. Maar omdat het tijdstip voor Kuijers wat te vroeg kwam en Jarco er te laat achter kwam dat hij zijn tas nog kwijt was hadden we precies genoeg spelers. Sowieso waren we nog wel even een moment nodig voordat iedereen weer een paar schoenen in de juiste maat en scheenbeschermers in dezelfde kleur had voor we überhaupt aan de wedstrijd konden beginnen. Het grandioze feest van vorige week is hier met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid inderdaad debet aan geweest.

De verrassing uit de hoge hoed van de technische staf was het starten met Robin Bloemhof in de spits, als balvast aanspeelpunt. Tevens was er een basisplek ingeruimd voor gastspeler Edward de Weerd. Keuzes die goed uit leken te pakken. Een totaal verraste tegenstander gaf Jeroen Schra in het begin van de wedstrijd alle ruimte in de 16 om de bal verwoestend hard via keeper in de kruising te werken. Staphorst speelde verder prima alleen verzuimde te scoren. Zo probeerde Allard het van grote afstand maar zijn schot werd vakkundig gepareerd en schoof Henri de bal aan de verkeerde kant van de paal. En dan gaan de onverbiddelijke voetbalwetten gelden, ook op de Belt. Want prompt wist Belt Schutsloot vlak voor rust een fraaie treffer te produceren.

Na rust probeerde Staphorst opnieuw de tegenstander te verrassen door keeper Coster als pinchhitter te reserven door hem te vervangen voor Jeroen Schra. Verder kwam Robert de Weerd in de ploeg. Opnieuw pakte de verrassingstactiek van Staphorst goed uit, want binnen 10 minuten was de stand 1-3 door goals van Raymon Veldman en Robert de Weerd. Vervolgens was het tijd om Bert Coster te laten invallen met als doel via hem de stand uit te bouwen. Helaas lukte dat niet helemaal, al was Bert Coster een aantal keer gevaarlijk dichtbij een treffer. Maar onwennigheid op de spitspositie en een royale hoeveelheid polletjes voorkwamen een treffer.
In de 80e minuut maakte Belt Schutsloot het zelfs nog even spannend door uit een vrije trap de 2-3 te produceren. Hier kon Jeroen met een fraaie zweefduik van minimaal 5 seconden ook niets aan veranderen. Daar bleef het ook bij, zodat Staphorst voor de 13e keer op rij dit seizoen wist te winnen. Langzamerhand wordt er daarbij al toegewerkt naar het prestigieuze en alom bekende toernooi om de Costa Brava Cup dat eind mei in Lloret de Mar wordt gehouden en waar Staphorst 8 rechtstreeks voor geplaatst is.

Opstelling Staphorst:
Bert Coster(Robert de Weerd); Edward de Weerd, Jarno Kok, Jan Compagner, Allard Crediet; Henri Kok, Raymon Veldman, Stefan Konterman; Jeroen Schra, Robin Bloemhof, Gert van Oosten.
Goals: 1-0 Jeroen Schra; 1-2 Raymon Veldman; 1-3 Robert de Weerd.

En dan de gehaktbal! Want al hadden we eerder op de Belt gevoetbald, getest was de gehaktbal niet. Direct kwam daarbij de invloed van de factor 'tijdstip' om de hoek kijken. Want normaliter eten rond de klok van 5 een gehaktbal, terwijl we op de Belt in alle vroegte om half 3 al aan de ballen moesten. En dat is wennen, heel erg wennen. Vergelijk het met een ontbijt, alsof je in plaats van een bakje Brinta opeens een Engels Breakfast krijgt. Natuurlijk smaakt de bal dan veel minder, of lijkt dat zo. Dat laatste is het natuurlijk, het lijkt zo. Want beleving van smaak, of het 'lekker' vinden van iets is ook vooral emotioneel, en niet eens zozeer technisch. Datgene wat bepaalt of je iets lekker vindt wordt heel erg bepaald door gewoontes en omgeving. Zo riepen wij jaren geleden bij onze eerste slokken bier ook dat het 'heeerlijk' was terwijl onze gezichten waarschijnlijk boekdelen spraken.
Maar omdat we uit de omgeving begrepen dat bier drinken stoer was wilden we het gewoon lekker vinden. Hetzelfde is dat met vlees, smaakperceptie is echt een psychologisch ding.

Wij zouden bijvoorbeeld niet zo snel van onze hond of kat een gehaktbal maken. Wij westerlingen denken dat het vlees ervan niet lekker is, terwijl dat zeker niet zo is of hoeft te zijn(geen ervaring mee tot op heden).Daarentegen zou je sowieso problemen krijgen in India wanneer je daar een koe omlegt om er even gehaktballen van te maken, omdat het een heilig dier is. (Ze hadden in India sowieso dat stempel 'heilig dier'op een veel kleiner dier dan een koe kunnen plakken volgens ons.)

Psychologie, wat te denken van vorm? Een vierkante gehaktbal zouden wij met de nodige argwaan gaan proeven waardoor we de bal veel eerder als onsmakelijk zouden bestempelen. Enfin, het geeft de dynamiek van het gehaktballen proeven maar weer eens aan.

De bal op de Belt was in onze ogen een standaard fabrieksbal. Een geperste structuur met een voorspelbare saaie smaak.
Opvallend was dat er twee vormen gehaktballen verkocht werden, ovaal en mooi rond. De smaak leek overigens hetzelfde.
Geserveerd met een waterige satésaus (wel in een apart bakje; pluspunt) is het geen bal waarvoor je richting de eindeloze rietlanden hoeft af te reizen. En hoewel SVBS'77 misschien wel een van de gezelligste clubs is om heen te gaan is de service in de kantine zwaar onvoldoende. Het jurylid die als eerste een bal orderde kreeg de bal uiteindelijk als laatste,met een tijdspanne van minimaal een uur ertussen. Bij de eerste bestelling moest de saté ook nog aangemaakt worden. De haast waarmee dit gebeurde verklaart de waterigheid, of toch een zuinigheid? Verder werd de bal geserveerd in een wit bakje met een witte vork die overigens wel van een heus snijvlak was voorzien. Het tempo waarmee de ballen geserveerd werden was veel te laag, om 10 man te voorzien van een gehaktbal bleek het kantinepersoneel meer dan een uur nodig te zijn.

Kortom, een bal die bijna de lach van onze gezichten afkreeg. Kwaliteit, uitstraling en service waren vandaag zwaar ondermaats waardoor we SVBS'77 met een magere 4,5 beoordelen.

Delen