Cookie beleid v.v. Staphorst

De website van v.v. Staphorst is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsoren

Alcides 1 - Staphorst 8

Alcides 1

2 - 4

Staphorst 8

55'
Jurrian Veldman (intikker)
Assist: Jeroen Schra
60'
Assist: Henri Kok
70'
Jeroen Schra (afstandschot)
85'

Competitie

Mannen zaterdag, 8, 6e klasse 04

Datum

12 december 2015 14:15

Accommodatie

Onbekend

We schrijven zaterdag 12 december 2015. Een belangrijke voetbalzaterdag! Daar waar het eerste van Staphorst op eigen veld met niks minder genoegen kan nemen dan een overwinning op SC Genemuiden, moet Staphorst 8 in Meppel afrekenen met Alcides 1. Een dag dat het kaf van het koren wordt gescheden. En een middag dat we weer kennis maakten met de zegeningen van het kunstgras(zie foto voor resultaat na wedstrijd). Vooraf al een lichte spanning, Alcides werd zeker niet onderschat! Thuis van dit team gewonnen met 4-0, maar de voetballende kwaliteiten van Alcides waren wel zichtbaar. 
De eerste helft waren de teams redelijk gelijkwaardig. Staphorst haalde over de flanken vaak de achterlijn maar tot gevaarlijke voorzetten kwam het niet. Achterin was het uitkijken met gevaarlijke dieptepasses van Alcides. Halverwege de eerste helft kwam Alcides uit het niets op voorsprong. Een hoge bal vanaf de zijkant werd door alles en iedereen in het centrum gemist maar een speler van Alcides aan de zijkant in de 16 bedacht zich niet en nam de opstuitende bal vol op de pantoffel. Bert Coster heeft de bal alleen maar gehoord: 1-0. Een mentale tik, maar Staphorst bleef de aanval zoeken. Bert Mulder was er de eerste helft nog wel dichtbij met een schot van buiten de 16, en hij had ook zeker een goal verdiend. Want hij is onze blanke Edgar Davids, de pitbull op links. Zijn warming-up begint vaak al in de ochtend door een paar honderd vierkante meter betonklinkers te verwerken tot een mooie straat. Waarna hij smiddags een of twee tegenstanders opvreet, want dat is zijn kwaliteit. Doorgaan en strijd, hem passeer je niet zomaar, je komt hem minimaal twee of drie keer tegen. En de snelheid waarmee hij herstelt van blessures wekt zelfs de kundigste medische specialisten tot grote verbazing. 
De tweede helft moest het dan maar gebeuren en dat besef was ook zeker aanwezig bij de spelers. Van meet aan werd Alcides onder druk gezet. Zelfs hun metervretende spelverdeler op het middenveld, de nummer 8 kwam niet meer aan voetballen toe. En al snel volgde loon naar werken, een corner werd bij de eerste paal door Alcides niet weggewerkt en bood Jurrian een niet te missen kans: 1-1. En uit de eerstvolgende standaardsituatie viel meteen de 1-2, een vrije trap door Jan Compagner werd door Henri bij de tweede paal teruggelegd op Robert die beheerst binnenschoot. Nu was het zaak om te blijven voetballen, want de wedstrijd was zeker nog niet gespeeld! Alcides kreeg nog een enorme kans, maar Bert Coster liet andermaal zien over puike reflexen te bezitten. Daarna was het weer de beurt aan Staphorst, het zal iets voor de 70e minuut geweest zijn. Jeroen Schra krijgt de bal in de voet en gaat aan de wandel. Passeert een paar man, en versnelt. En iedereen kent die situaties wel, dat het hele team roept dat je dan moet spelen. Maar Jeroen had hele andere plannen, met een excellente uitvoering! Vanaf minimaal 20 meter haalde hij kiezelhard uit. Onderkantje lat en de mooiste goal van de middag: 1-3. Niet veel later lijkt het weer spannend te worden, nadat Alcides een aanval goed uitspeelt: 2-3. Helemaal omdat Jarno naar de kant wordt gestuurd, en Staphorst met 10 man moet proberen de voorsprong vast te houden. Dat lukt redelijk, en de geelblauwen krijgen zelfs nog mogelijkheden om de score uit te bouwen. Onder andere Jurrian wordt met een fraaie stiftbal van Jan Compgner vrij voor de keeper gezet, maar weet helaas niet te profiteren. Wanneer een centrale verdediger van Alcides ook naar de kant gestuurd wordt krijgt Staphorst nog veel meer ruimte en kansen. Hiervan weet Gert in de slotfase nog een keer te profiteren waardoor er na het laatste fluitsignaal een 2-4 stand op het scorebord stond. En wanneer de direct concurrent dan ook nog eens punten laat liggen, en ons eerste elftal op ultieme wijze Genemuiden puntloos huiswaarts gestuurd heeft kun je gerust spreken over een prima voetbalmiddag!

Opstelling: Bert Coster; Arjan Hooikammer, Arjan Lindenholz, Jan Compagner, Allard Crediet(Jarno Kok); Henri Kok, Robert de Weerd, Bert Mulder; Gert van Oosten, Jurrian Veldman, Jeroen Schra.

Goals: Jurrian Veldman 1-0, Robert de Weerd 2-0, Jeroen Schra 3-0, Gert v Oosten 4-0.

Het gehaktballenkeurkorps hoopte dat de bal van Alcides de kers op de taart zou zijn deze middag, maar op voorhand waren de verwachting al laag. Spelers van Alcides adviseerden namelijk al om geen bal te kopen bij hun omdat de kwaliteit abominabel zou zijn. Maar omdat we als eigenwijze boeren toch liever afgaan op onze eigen bevindingen hebben we onze plicht gedaan. En om positief te beginnen, een geweldige kantine waar we de gehaktbal nuttigden. Een moderne en stijlvolle kantine, prima barkrukken en een mooie tafel! Maar verder kunnen we over de bal zelf niet vol lof zijn. De prijs is € 2,50 en dan verwacht je ook wat. Maar het begint al met bestellen, satésaus is niet verkrijgbaar. En dat hebben we vaker meegemaakt, een doodzonde. Dan sta je als vereniging meteen al met 0-1 achter. De service aan de bar en de snelheid van de bediening viel verder niet tegen. Een vriendelijk glimlachende dame achter de bar doet het altijd goed. Maar dan de presentatie van de bal! Een klein wit bakje, waarbij de saus overduidelijk ongeïnteresseerd in het bakje is gepompt en de bal er gevoelloos op gegooid is. Het doet ons pijn als we zien hoe er bij deze vereniging met dit oerproduct omgegaan wordt. En tuurlijk, Alcides is een ietwat elitaire club waar je waarschijnlijk ook hele goede sushi of biologisch verantwoorde Caesar-salade kunt bestellen. Maar wij verwachten gewoon een respectvolle behandeling voor onze pasie, want dit product zou centraal moeten staan bij elke vereniging. Naar onze bescheiden mening verdient de bal gehakt zelfs een eigen plek op de schijf van 5. Al waren we hier na het eten van de bal van Alcides iets minder van overtuigd, want dit was een mindere ervaring. Ten eerste was de bal te vettig, op de bodem van het bakje was na het eten je eigen spiegelbeeld te zien. Ten tweede was de structuur van de bal ook niet geweldig, een onsamenhangend geheel. We hebben nog geen spelers met kunstgebit, maar die zouden hem anders voor deze bal niet in hoeven te doen. Ten derde, de bal was totaal uit vorm. En ten vierde was de smaak ook niet je-van-het, en zonder saté valt er dan ook weinig te compenseren. Met een geoefende hap-slik techniek (een techniek waarbij je een zo groot mogelijk stuk gehaktbal in je mond stopt en dat direct doorslikt voordat je smaakpapillen ermee in aanraking komen) lukte het bij het merendeel van de jury wel om de bal volledig op te eten. Het was dus niet echt wat, die bal van Alcides. Hadden we maar geluisterd naar hun spelers! Het schijnt dat een deel van de jury de hele avond nog last heeft gehad van oprispingen en overige maag/darmproblemen. Maar laten we positief afsluiten, de koude fles Amstel zorgde voor een prima afdronk. En met drie belangrijke punten in de pocket gingen we uiteraard zeer tevreden huiswaarts!
En het cijfer? We kunnen er gewoon niet meer van maken, de bal van Alcides beoordelen we met schamele 5.

Delen