Cookie beleid v.v. Staphorst

De website van v.v. Staphorst is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsoren

Onnodig ontzag voor de tegenstander nekt ons

Havelte JO9-1

4 - 3

Staphorst JO9-3

...
5'
...
8'
...
14'
...
22'
26'
33'
Lars Hulleman (afstandschot)
35'

Competitie

3e klasse 06

Datum

17 november 2018 9:00

Accommodatie

Onbekend

Op een draak van een veld begonnen we helaas te laat aan onze bekende inhaalrace. Vol ontzag de eerste 20 minuten op een halve ijsbaan tegen een te grote achterstand aangelopen. Grote complimenten aan de spelers, maar daar koop je geen punten mee. Uiteindelijk stond er een eindstand van 4 – 3 op de borden voor de gastheren die toch nog wel met samengeknepen billen de laatste 15 minuten hadden beleefd.  

Eerste helft
De schaapskudde van Havelte was net van het speelveld gejaagd en hadden een ijzig en hobbelig veld achtergelaten. Een speelveld wat aan de krappe kant was qua afmetingen en over één lange zijde slechts 30 centimeter ruimte had tot een betonnen tegelpad. In de schaduw, buiten het bereik van de opkomende zon met een straf briesje uit het oosten was het geen pretje om hier langs de lijn te staan, laat staan om te spelen. 

In dit duel een tactische keuze om Ruben als ballenvanger te posteren. Onze jonge held, voor niemand bang en naast een goede voetballer ook een verdienstelijk keeper. Doel was om de eerste 20 minuten te overleven, een goaltje mee te pikken en dan in het laatste deel van de wedstrijd toe te slaan. Na de eerste 10 minuten kon dit plan de ijskast is, of zet maar gewoon langs de lijn….. daar was het net zo koud! We waren op het vroege tijdstip (9:00 uur red.) bij pooltemperaturen nog niet wakker en droomden nog van een heerlijk warm dekbed. Ietwat timide en met ontzag voor de tegenstanders vergaten we te werken en knokken voor de bal. Moet wel gezegd worden dat Havelte de minst gepasseerde ploeg heeft en slechts 13 tegentreffers had gehad tot aan dit duel. De gastheren gingen het beste om met de condities en het veld. Twee goede uitbraken en het was 2 – 0, met dank aan de goed keepende Ruben. De eerste was een schot van afstand na een uitbal, normaal mag die niet in 1x in de goal, maar ja… Als je hem zelf onderweg aanraakt dan is het een ander verhaal. Bij de tweede van Havelte lieten Lars en Pepijn zich beiden makkelijk wegzetten in een sprintduel met de bal, uiteindelijk schoof de aanvaller de bal netjes langs Ruben in de lange hoek. Er waren nog enkele mooie reddingen van Ruben nodig om ons in de race te houden. 
Na de eerste break probeerden we meer te voetballen en elkaar aan te spelen. Door het slechte veld in combinatie met de harde ondergrond kwamen veel ballen niet aan en was het Havelte dat hierbij beter uit de verf kwam. Het zonnetje kwam iets hoger aan de hemel en je zag het veld wel langzaamaan ontdooien. In dit deel van het duel golfde het spel op en neer, maar lukte het de geelhemden niet om te scoren. Een slimme uitbraak van Havelte zorgde dat ze met 2 man voor Ruben verschenen. IJzig koel en behendig belande de bal in de goal en was het 3 – 0. Tot aan de rust overleefden we nog enkele kansen door goede reddingen van Ruben en was het Pepijn die enkele keren goed ingreep. Tijd voor een bakje ranja en een goede peptalk.   

Tweede helft 
De tweede helft ging Jasper op de goal, hij was gebrand op het schoonhouden van de goal en vroeg 1 van de coaches wat in de buurt te blijven. Uiteraard geen probleem en wilden we een kans maken om nog te winnen zouden we het achterin stevig dicht moeten gaan timmeren. Nu was het de kans aan de heren om te laten zien wat ze konden. Lana en Aiden zaten beiden op de bank. Het veld ontdooide gelukkig wat en je zag dat er iets beter gevoetbald kon worden. Langzaam gooiden we ook de schroom van ons af en pakten de tegenstanders meer aan. Korter op de bal en de duels aangaan om ze te winnen. Bij Havelte hadden ze een grotere speler die een zeer goed linkerbeen had. Uit een uitbal dribbelde bij meestal naar binnen om dan hard uit te halen. Maar wij hadden Jasper, tot 2x toe redde hij goed en met zijn voorzetting kon Ivan of Lars weer verder voetballen. Onze gifbeker was nog niet helemaal leeg. Vanuit een corner van de linkerkant bracht Havelte de bal hoog voor de goal. Deze bal werd verkeerde geraakt door Pepijn en via zijn been caramboleerde de bal achter Jasper, 4 – 0 en en het duel ging in het slot. 
Wat er gebeurde weten we niet, maar er knakte iets in de hoofden van de geelhemden. Ivan zijn blik verstarde, Lars, Ruben en Pepijn trokken de veters nog een keer strak aan. Dinand loerde op zijn kans…. En ja het veld werd beter bespeelbaar. Onze dribbels werden beter en de tegenstander dacht dat ze er al waren. Ivan nam dit keer zijn ploeg bij de hand. Over de linkerflank opstomend zorgde hij voor gevaar in de defensie van Havelte. Met kunst en vliegwerk bleef er nog een nul op het scorebord staan. Niet voor lang, weer was het Ivan die op avontuur ging en nu onberispelijk afdrukte voor de 4 – 1. Het geloof was terug en het gevoel van kou verdween langzaam van de gezichten. De laatste 10 minuten braken aan, de beide dames bij op het middenveld, Ivan als slot op de deur en meevoetballend naar voren. Zou het dan toch weer kunnen…. Lana op avontuur, zoekend naar haar maatje Aiden en Dinand loerend in de spits…. Kans…. Helaas naast. Daar komt Lars met grote passen opstomen en verdiend een ingooi/trap van de rechterkant. Lars speelt in het geboortedorp van zijn moeder, die ook mee was, en wilde natuurlijk niet verliezen voor zijn familieleden uit Havelte. In dribbelen en uithalen met zijn goede rechterbeen. Over alles en iedereen heen beland de bal in het zijnet rechts van de keeper, alleen wel aan de goede kant van de paal. Het is 4 – 2 en de kinderen kunnen natuurlijk heel goed tellen. Aiden en Lana jutten de boel nog een keertje op en Jasper houdt nu dapper stand in de goal. “Ik laat er geen eentje meer door hoor, echt nie” fluistert hij tegen mij. Dribbels beginnen nu te lukken en dan zie je dat het de meiden zijn die dan een plaag voor elke verdediger worden. Links of rechts maakt dan niet uit. Lars vliegt nu weer langs de linkerkant naar voren en buffelt door, met de bal aan de voet in een kluwe van 3 Havelte spelers. Al vallend weet hij met een sliding de bal in de loop van Aiden te krijgen… Oei te hard, die gaat ze niet halen…. Maar toch op techniek schiet ze de bal met rechts tegendraads in en heeft de keeper het nakijken. Het is inmiddels 4 – 3 en we geloven er weer helemaal in. Havelte is niet zo gerust op een goede afloop e wisselt nog een tweetal spelers. Staphorst krijgt nog een paar kleine kansen, de defensie van Havelte kraakt en piept. Jammer hoor daar is het eindsignaal. We zijn te laat begonnen aan onze inhaalrace en de kinderen lijken het zelf ook te begrijpen. We verliezen nu voor de tweede week op rij, waarbij het deze week helemaal niet nodig was. 

Het mooie van deze gelijk opgaande duels is dat onze spelers veel leren. Weerstand en tegenslagen maken dat je betere oplossingen gaat vinden en leert de juiste keuzes te maken. Al met al zijn deze duels goud waard en worden we wekelijks beter. Uiteindelijk als doel om basisspeler van Staphorst 1 of Dames Staphorst 1 te worden. Wij gaan ze daarbij natuurlijk maximaal ondersteunen. 

Volgende week komt Oranje Zwart JO9-1 op bezoek. Ook weer een JO9-1 ploeg, het beste wat Wanneperveen te bieden heeft, waarbij we verwachten dat het weer dicht bij elkaar zal liggen. We trappen af 10:15 uur op het hoofdveld van sportpark ‘Het Noorderslag’, een mooie kans voor ons publiek om deze aankomende helden van de VV Staphorst (voor ons zijn ze het al) aan het werk te zien. 

Delen