Staphorst 4 sluit eerste seizoenshelft goed af met weer een mooie uitslag.

Vandaag de eerste wedstrijd in de terugronde van de competitie. De eerste wedstrijd tegen de roodwitten was de eerste nederlaag in een serie van 3 aan het begin van deze voetbaljaargang. Geen kleintje ook overigens: 4-0. De situatie toen: helder nazomerweer, prachtige kunstgrasmat en twee vrijwel complete teams met grote verwachtingen. De situatie een kleine 3 maand later: droog maar winderig winterweer, een draak van een veld en 2 incomplete teams die net iets onder de verwachtingen presteren. Ook vandaag was veld 6 het ietwat sneue decor voor een wedstrijd in één van de lagere klassen van het amateurvoetbal. Aangezien de deelgebieden gedurende doordeweekse trainingen niet gespaard worden, ligt met name daar het knelpunt. Uiteraard zijn wij zeer vereerd met zo'n afdankertje. En inderdaad, als u een vleugje frustratie proeft, dan zit u goed. Ook wij willen graag fatsoenlijk spelen, maar wanneer er doordeweeks te weinig rekening mee gehouden wordt, dan frustreert dat. (mocht u hierover iets te melden hebben, mijn teamgenoten en ik zijn wekelijks aanspreekbaar).

De bedoeling was een wedstrijdverslag, komt ‘ie.

Ondanks genoemde omstandigheden, probeerden beide ploegen van meet af aan te voetballen. Gelukkig slaagden wij daar iets beter in, omdat we de bal telkens weer snel wisten te veroveren. Een fijn staaltje werkethiek lag daaraan ten grondslag. Van oogstrelend voetbal was niet echt sprake, maar de intentie was er. Na een minuut of 10 sloegen we voor het eerst toe. Een heerlijke, scherp aangesneden voorzet werd feilloos binnen gekopt door Niklas. 2 minuten later wist dezelfde Niklas een balletje dat achter de verdediging viel als beste op waarde te schatten; 0-2. De eerste helft vorderde gestaag waarbij we een aantal kansen creëerden en er eigenlijk geen weg gaven. Na een half uur speelplezier werd er opnieuw een fraaie bal op snelheid de 16 in gekruld, Bas was attent en kopte als kleinste man van het veld de 3-0 binnen. In plaats van z'n teamgenoten zocht Bas de paal uit om zijn goal mee te vieren, wat hem op een joekel van een ijsbeen kwam te staan. Tossie zag z'n kans schoon en wisselde onze goaltjesdief zo snel mogelijk. Het behoeft geen verdere uitleg wie het team kwam verversen. Tot aan de rust gebeurde er niet veel meer, behoudens 2 zinloze kaarten voor praten. Of 2 kaarten voor zinloos praten, u mag kiezen.

Onze gastspeler Hugo moest met z'n maten van het 5e naar Meppel, waardoor onze tweede en laatste wissel in de rust al doorgevoerd werd. Chiel de vervanger overigens, die zijn positie aan de vlag weer doorgaf aan Charles. 12 eigen spelers is niet veel, zeker niet wanneer je bedenkt dat we er toch echt 21 op papier hebben. Het doet altijd goed om te zien dat 25% van de geblesseerden doodleuk komt kijken, terwijl je ook met je vrouw in de IKEA kunt slenteren. Keuzes, betrokkenheid.

Na de Pickwick veranderde er qua wedstrijdbeeld vrijwel niets, hooguit dat we nog meer ruimte en kansen kregen. Het vervolg op de 3-0 liet even op zich wachten, maar was een passend vervolg. Een fraaie combinatie tussen oudgedienden Niklas en Bakker eindigde met een nonchalant puntertje van laatstgenoemde. Na dotten van kansen gemist te hebben ronde Roel een voorzet af met een fraaie volley: 5-0. We bleven feller en beter dan onze opponent die ogenschijnlijk last had van echt gras. Dat bestaat tegenwoordig inderdaad. Wel kregen we nog een tegentreffer te slikken. Een zwak moment van Barry leidde een tegenaanval in, die vervolgens uitstekend werd afgerond. Verder valt er niet veel te melden over deze wedstrijd, die qua spelbeeld vrij constant was en eigenlijk nimmer echt spannend.

Staphorst 4 kent nu winterstop. Volgende week nog een quizavond en dan gaan we onze opgebouwde conditie in recordtempo om zeep helpen tijdens de kerstdagen.

El scribento