Competitie
Vrouwen zaterdag, VR1, 4e klasse 08
Datum
20 april 2016 19:30
Accommodatie
Onbekend
Vanavond werd de wedstrijd, die officieel afgelopen zaterdag gespeeld zou moeten worden, ingehaald. Wegens een gebrek aan speelsters had Staphorst besloten de wedstrijd te verplaatsen. Vitesse, die de vorige keer met dit verzoek kwam, werkte daaraan mee. Vitesse Vrouwen 2 kwamen we niet heel lang geleden ook op een doordeweekse avond tegen. Toen gingen we met een eindstand van 3-0 onder de douche.
Met een ietwat krappe selectie, aangevuld door twee ingehuurde junioren-speelsters (waarvoor dank Louise en Marcha) gingen we naar Koekange toe.
De basisopstelling was als volgt:
Linda
Eslie - Aranka - Judith (c) - Wendy
Carmen - Brenda - Renate
Evelien - Elsbeth - Klaasje
Wisselspelers:
Marcha, Louise en Iris (nog geblesseerd).
De dames van Staphorst stonden ruim op tijd op het veld. Het wachten was op de dames van Vitesse.
De scheids en de grensrechters stonden ook al keurig op de middenstip te wachten. Echter was voor ons onduidelijk wie welke rol had. Volgens Judith waren de grens en de scheids misschien wel broers.
Maar wat bleek: alleen het kleedkamergebouw was vernieuwd. De scheids kwam old school in zijn spijkerbroekie aangelopen en kent elk sprietje binnen de middencirkel inmiddels op zijn duim (no offense).
De wedstrijd begon wat matig. Er werd onrustig gespeeld en Staphorst had duidelijk moeite met het soms wat raar opstuiteren door de bal (er is ook altijd wat..)
Toen daar een meter of 10 voor de zestien een overtreding werd gemaakt, schoot onze linkspoot Elsbeth de bal keurig onderin de linkerhoek en werd de stand na een minuut of 20 op 1-0 gebracht.
Twee minuten later liet Elsbeth het net achter de Vitesse-keepster weer strak spannen en werd het 0-2.
Daarna werd er 20 minuten weer gezellig een balletje overgetrapt. Staphorst had moeite met het onrustige spel, en leed veel balverlies. Die bal werd snel terug verdedigt en er werden mooie aanvallen gecreëerd.
En ja.. een wedstrijd is geen feest, als Evert er niet bij is geweest. Want hij was er weer hoor. Evert met haar kap en draai technieken kan op zo'n bizarre manier met die bal spelen dat het een wonder is dat ze hem zelf niet kwijt raakt. De Vitesse-verdedigster ging van links naar rechts naar links en weer terug, maar nog was Evert haar te snel af en plaatste de bal, alleen zoals een Evert dat kan (en er is er maar 1 van in de wereld, lucky us) mooi over de keeper heen. Die bal, waarvan je dan van achter in het veld met open mond naar staat te kijken. Alsof het een film is die in slow motion draait. Waarvan je denkt dat de keeper zo'n bal nog makkelijk moet kunnen halen, maar die bijna vernederend nét over de keeper gaat. Waarvan elke keeper baalt, maar eigenlijk niets aan had kunnen doen. Inmiddels is het ook al een bekende zin binnen ons team: "Doe de Evert!".
Een kleine kanttekening: Evert heeft met haar Evert wel Elsbeth haar kans op een hattrick door de neus geboord. Maar: zand er over (en een glassie bier).
De scheids vond het na 45 minuten welletjes, en besloot om een bakkie koffie in de kantine te gaan drinken.
Wij kregen weer een oppepper van leider Ruben. Die vond het eigenlijk wel prima zo, maar paste wel twee wissels toe: onze ingehuurde spelers mochten ook hun speelminuten maken en dit hebben ze weer prima gedaan.
Na een lange rust mochten we voor de tweede 45 minuten naar het gemeste veld. Je kunt je voorstellen hoe onze kledingtas en onze voetbaltassen nu ongeveer ruiken. Zo niet: kom dan even gezellig langs om je neus in één van onze tassen te steken. Menig Staphorster krijgt hier misschien wel het lentegevoel in de bol, wij daarentegen liepen alleen maar te mekkeren dat we stonken naar een kippenschuur. Maar nogmaals: daar blijven we dames voor.
Kom je ooit een wedstrijdverslag tegen waarin niet wordt gezeurd over de scheids, het veld, het weer, de lucht of de kantine, kom dan gerust even langs om te vragen of het wel goed met ons gaat.
Judith en Aranka kregen, net als de vorige keer, veel ruimte achterin. Hierdoor gingen we wat meer aanvallend spelen doordat één van hen mee ging naar voren.
Eerst was het Judith haar beurt. Ze dribbelde goed naar voren, maar haar loyaliteit speelde weer de hoofdrol en ze speelde de bal dus weer af. Het schot belandde helaas op de baal, maar schoot terug het veld in. De keepster van Vitesse was nog aan het bijkomen van het eerste schot, toen Judith de bal heel simpel kon intikken in de andere hoek en zo werd de stand 4-0.
Daarna kwam een flinke inkakker en kwamen we niet verder dan een aantal kansen. Een paar simpele schoten op doel verrasten de keepster van Vitesse niet en de voorhoede van hen kwam zelfs een aantal keer onverwachts door onze achterste linie. Gelukkig speelde onze keepster Linda goed mee en was er nog geen bal achter haar doellijn geweest.
Toen de tijd bijna op 80 minuten stond, was er een corner voor Staphorst. Het hele seizoen werd er geoefend op het scoren vanuit een corner. Wij zijn daar eigenlijk niet zo heel goed in. Je kent het wel: dat moment dat die bal zo hoog is, dat je voor je gevoel minuten lang de tijd hebt om precies goed onder/voor die bal te lopen en dat die bal dan toch ineens nét naast je hoofd of been komt. Dat gevoel dat je dan als toeschouwer aan de zijlijn ook echt vol spanning zit te kijken, omdat wij best goede corner-nemers hebben en dat er dan, nadat ongeveer 8 man het voor elkaar weten te krijgen om die bal te missen, een luide oerkreet uit je mond komt omdat het weer nét niet raakt is (OEEEH!).
Aranka heeft dit ontelbaar keer gehad dit seizoen. De corner van Elsbeth en Evert zijn vaak perfect, maar toch gingen de ballen altijd naast, over, of komen ze precies achter op je hoofd, of op je neus.
Vandaag zat het mee (may the odds be ever in your favor). De corner van Elsbeth was hoog, maar precies goed en Aranka kopte de bal in de linkerhoek. De verdedigster van Vitesse deed nog een poging om hem van de lijn te halen, maar de bal was hoog genoeg. 5-0.
Tien minuten daarna vond Evert het weer tijd voor een doelpunt. Want ja, Elsbeth en Evert staan (volgens onze berekeningen) bovenaan in de strijd om de Reestbokaal. Als ik dit misheb; reageer gerust, dan heb ik niks gezegd.
Elsbeth stond deze wedstrijd al op 2, maar Evert laat zich niet kisten en wist ook nog een tweede doelpunt te maken. Daarmee staan ze weer gelijk en gaat dit nog een spannende race worden tussen de spitsen van Staphorst Vrouwen 1!
Voor nu; bedankt voor het lezen en slaap lekker!
Aankomende zaterdag staat de thuiswedstrijd tegen JVZ op het programma.
Als je geregistreerd bent, is je naam vastgelegd en weet iedereen zeker dat jij het bericht ècht geplaatst hebt. Tevens kun je gebruik maken van de volgende onderdelen:
- Doorgeven van afwezigheid bij trainingen en wedstrijden.
- Het inzien van de opstelling van je team.
- Ontvang persoonlijke notificaties per mail of binnen de app.
Succesvol Uitgelogd!
Reageren
