Competitie
Vrouwen zaterdag, VR1, 4e klasse B
Datum
10 september 2016 12:30
Accommodatie
Onbekend
Vanmiddag gingen we vol goede moed naar Marknesse met als doel 3 punten op te halen.
De heenweg begon al goed. Een stukje sightseeing door de polder. Alle bruggen die open konden staan, stonden ook daadwerkelijk open en iemand had ook een blik fossielen opengetrokken die het rechter en middelste pedaal door elkaar haalden. (Opschietuhhhh we hebben haast).
Bij aankomst werd ons even ingewreven dat deze ploeg de bekerpoule voortreffelijk had doorstaan en dat ze vorig jaar bijna ongeslagen kampioen zijn geworden in de 5e klasse. Was dit tactiek om ons bang te maken?
Er gaat geen zaterdag voorbij of er wordt wel geklaagd. Dames blijven dames. Maar dit veld... Het valt onder de categorie kunstgras maar de ondergrond voelde aan alsof zelfs dit kunstgras toe was aan een goede maaibeurt. En daarmee bedoel ik niet maaien in de zin van die bal wegmaaien of maai je tegenstander onderuit maar met de ouderwetse duw-/trekgrasmaaier voor het beste resultaat. Ambachtelijk grasmaaien.
Anyway.. Staphorst kwam al gigantisch snel met de eerste kansen maar de bal belandde nog niet in het doel. Toen kwam daar ineens uit een bizar onmogelijke hoek een semi omhaal, hakkie of een combinatie van die twee van Elsbeth. Hoe dat ding in dat doel kwam, Joost mag het weten. Maar hij zit er in en zo stond het 1-0!
Staphorst was qua ploeg veel beter maar ons spel bleef alsnog slecht. Iedereen had last van de warmte en we waren super traag.
Danielle bracht de stand op 2-0. Na goed doorzetten wist ze de bal achter de keepster te brengen.
In de rust werden de nodige puntjes op de i gezet. Het enige wat Staphorst moest doen is die drie punten meenemen naar Staphorst. Hoe. Dan. Ook.
De tweede helft begon matig en SVM met hun twee centrale middenvelder wisten daar goed gebruik van te maken. De verdediging van Staphorst stond lekker te genieten van de zon en vergat te voetballen waardoor Linda ook mocht vissen vandaag.
Danielle kreeg een goede kans vlak daarna, maar een speelster van SVM leek zodanig geblesseerd dat het spel stilviel. Dit maakte ze een paar minuten later goed door beheerst de bal binnen te schieten en de voorsprong werd weer iets groter.
Toen het spel voor de 2482e keer stillag ivm blessures van SVM deelde Sandra haar mening mee met de rest van het team. Volgens haar moest er nog eentje in.
Het was dan ook 2 minuten later haar beurt om haar eerste doelpuntje van het seizoen te maken. Zij maakte de slotgoal en de eindstand was 1-4!
Leuk weetje; wij kregen medegedeeld dat alle seniorenteams vandaag hebben gewonnen dus Staphorst draait een goed dagje.
Leider Ruben wilde ook nog even eeuwige roem voor zijn winnende goal bij het 7e vandaag. We zijn trots op je Ruby!
Proooooost!
