Jeugdkamp 2023

Woensdag 25 oktober

Na vorig jaar ruim 60 jeugdleden ruim 2 dagen uit handen van liefhebbende ouders te hebben gehouden, mochten we dit jaar de ouders van 32 kinderen ontlasten. Het grote verschil in deelnemers zat ‘em zeker niet in animo, maar wel in het aantal kinderen dat uitgenodigd was. Na een heldere uiteenzetting over het niet in kolonne rijden en het volgen van de juiste route door Frank, reden we via een omweg naar Lemele om in te kwartieren in het voor ons vertrouwde Erve Aaftink. Systematisch werd iedereen op een kamer gebonjourd en nog voordat de koffie de bodem van ons duurzame koffiebekertje had geraakt, hadden we het eerste EHBO-geval te pakken. Een slaapkamerdeur eiste 50% van een dikke teennagel op, wat er luguber uitzag maar prima binnen de EHBO-vaardigheden van onze begeleiding paste. Dit euvel vormde dan ook geen belemmering voor deelname aan het individuele 4 tegen 4 toernooi, wat met oog op de deelbaarheid van 32 door 4 een prettige bijkomstigheid was. Na 7 ronden voetballen en evenveel rondjes heen en weer rennende kinderen om het juiste veldje te checken, was het tijd voor 1 van de grootste krijsexpedities van het jeugdkamp: de penaltybokaal. 

Aangezien de sleet er aardig op zit bij Frank en z’n niet veel jongere natuurlijke opvolger Jelmer, zochten we binnen de gelederen van vv Staphorst naar iemand die de heupen heel houdt bij een duik Poging 1 was raak, en dus stond aan het einde van de middag Max tussen de palen om een slordige 100 penalty’s proberen te stoppen. Dankzij de pleister van Frank kroonde Dinand zich na een (oprecht) bloedstollend 1 op 1 gevecht met Kyan tot winnaar van de penaltybokaal 2023. Na een bedankje voor onze keeper en een gezamenlijke foto maakten we gebruik van de warme douche op de sportvelden van Lemele. 

Op de boerderij dampten de pannen inmiddels op de hagelnieuwe kookplaat van de gaarkeuken van Erve Aaftink. Aangezien verandering van spijs doet eten, serveerden we dit jaar pannenkoeken op woensdag in plaats van op donderdag. Het bleek een schot in de roos, want opeens at iedereen op woensdag zijn of haar bord leeg. 

Na het eten werd er voetbal gekeken door alle verstokte Feyenoord fans, en dus zaten we als begeleiding nagenoeg alleen beneden. Na gedane arbeid is het goed rusten, maar andersom is het ook zeker waar en dus opende rond half 9 Jelmer (alweer de natuurlijke opvolger, ditmaal van Henry) de bingoavond met fantastische prijzen. Duidelijkheid bevordert de chaos niet en ons vasthoudend aan dit argument rommelden we ons door 3 beregezellige bingoronden heen. De avond werd vervolgens voortgezet tot diep in de nacht, zoals het hoort. Als afsluiter van de woensdag en als aardigheidje om de vingervlugheid op donderdagmorgen te testen werden de schoenen netjes aan elkaar geknoopt en ging ook de laatste begeleiding horizontaal.

Individueel 4 tegen 4: 

Penaltybokaal:

Donderdag 26 oktober 

Bij het ochtendgloren waren niet alleen de schoenen in de war, maar ook de haren en breinen van de jonge atleten waren niet bepaald gestroomlijnd. In slowmotion werd er wat brood naar binnen gepropt en apathisch werd de uiteenzetting van het ochtendprogramma aangeduid. Na deze slow-start leefde het publiek wat op en nadat eenmaal de wandeltocht naar de sportvelden ingezet was, waren de laatste sporen van de nacht verdwenen. 

Donderdagochtend is traditiegetrouw de training waarbij de zweep er in figuurlijke zin flink over gaat. Jeffrey en Jeffrey (aka ‘de J&J-formatie’) Lieten zien dat je prima ’s nachts een training voor kunt bereiden en de volgende ochtend kunt overschakelen op plan B. Toegegeven: het enthousiasme is na een nacht met weinig slaap weleens minder geweest. Het weer werkte daar ook zeker een handje aan mee. Na wekenlang gestuntel op de burelen van accuweather en buienradar, genoten we van prachtig weer en de buitenlucht. De optie op de sporthal in Lemele kwam daardoor te vervallen en door het uitblijven van updates voor de ‘Jachtseizoen-app’ grepen we terug op het aloude klootvoetbal. Een onschuldige voetbalvariant op het klootschieten waarbij met zekerheid te stellen valt dat de winnaar gemener is dan dat de zee diep is. Het verbaasde dan ook niemand dat Gert Jan met 3 handenvol streepjes voorsprong de winst naar zich toetrok, geassisteerd door Meike, Dinand (is ‘ie weer), Olivier en Tim. Het rondje klootvoetbal op de Lemelerberg was tevens een mooie gelegenheid voor een verkenningstocht van de omgeving van de dropping enkele uren later. 

Tijdens die ‘enkele uren later’ werd er stevig gegeten van de macaroni, al dan niet zonder saus en vooral zonder groenten.

De dropping: waar we voorgaande jaren door een boer met eigen trekker, eigen kar en eigen mening in de oneindige duisternis van de Sallandse Heuvelrug werden afgezet, kozen we dit jaar voor een Staphorster Variant met een reductie van de CO2 uitstoot. De kinderen werden geblinddoekt (drogetheedoeken) in auto’s gezet en vervoerd naar ons zelfbedachte ‘drop-off point’. De kortste route was ongeveer 3 kwartier lopen, de langste was een rondje om de wereld en ergens in het midden vonden onze padvinders elkaar. Naarmate de avond overging in de nacht werd het vertrouwen in een goede afloop minder, werden de praatjes minder en wakkerde het gemopper aan. Als overtuigd Extincion Rebellion protestanten kleefde de jeugd zinloos vast aan het asfalt, vastberaden nooit meer met zo’n achterlijke dropping mee te doen en eveneens vastberaden geen poot meer te verzetten. Klokslag 3 uur of iets later strompelden de laatste pupillen uitgeput de boerderij binnen onder begeleiding van ‘de J&J-formatie’. Mochten uw kinderen over pak  ‘em beet een jaar of 7 veel te laat thuis zijn: de weg terugvinden vinden ze écht heel moeilijk. 

Vrijdag 27 oktober

Het nachtelijk leed bleek bij het ontwaken minder schade te hebben aangericht dan verwacht. Voorafgaand aan de maaltijd werden duidelijke instructies gegeven over het inpakken van de tassen, aantrekken van trainingskleren en het uitkwartieren voorafgaand aan de training. Op de autorepeat werd dit na het eten nogmaals herhaald en onder het uitkwartieren werd de nodige aanvullende uitleg verschaft. Om 9 uur wandelden we onder een fijn miezerbuitje met de complete club naar Lemele. De vrijdagochtend training wordt jaarlijks verzorgd door trainer en spelers van het eerste, wat de jeugd geweldig vindt. Joram Hendriks werd geassisteerd door captain Dirk Muis, ‘good-old’ Martin van ’t Ende en de enthousiaste Leon Mulder -ook vanaf deze plek dank voor jullie aanwezigheid, dit wordt door spelers en begeleiders erg gewaardeerd-. De training werd afgesloten met een grote partij. Een hele grote partij. Maar dan ook echt een he-le grote partij, waarvan de uitslag onbekend is. Na het bedanken van spelers en trainer maakten we met z’n allen een groepsfoto (de 2e dit jaar, maar hé, dat is gewoon leuk). 

Bij terugkomst in Staphorst werd er afgesloten met een bakje goudgele patat met een snack en werden de prijzen uitgereikt aan de eerder in deze reportage genoemde prijswinnaars van de woensdag. 

Hoewel er altijd volop meegewerkt wordt door personen en bedrijven, willen we vanaf deze plek de volgende bedrijven bedanken:

De begeleiding: Frank, Rutger, Wilfred, Gert Jan, Jelmer, Louise, Mark, Ronald (part-time) en ‘de J&J-formatie’.