Cookie beleid v.v. Staphorst

De website van v.v. Staphorst is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Sponsoren

Het avondje Ron en Albert

26 maart 2016 9:15


Ron Jans en Albert van der Haar thuis in Staphorst

‘Suarez wilde me bijna bijten’

STAPHORST- In 2009 zaten zich ook al eens gezamenlijk aan tafel in Staphorst bij de opening van het clubhuis. Destijds nog samen met arbiter Erik Braamhaar. Zeven jaar later hadden ze PEC Zwolle coach en assistent woensdagavond het podium alleen.
Voetbalanekdotes vanuit de kleedkamer met Ron Jans en Albert van der Haar. ‘We gaan voor de play offs en die kunnen we winnen ook.’

Voor de fans van Staphorst werd er een fijn menu voorgeschoteld. Voor de pauze verhalen vanuit de voetbalpraktijk en na het voorgerecht mochten de fans naar hartenlust vragen afvuren. Reactievoetbal op z’n best. ‘Ja, we krijgen PSV en Ajax allebei nog. Wie wij de titel laten winnen? Ik heb de spelers nu al even geprikkeld met hoe we het moeten aan gaan pakken. Ajax heeft het altijd moeilijk tegen ons. En PSV heeft bij ons de laatste competitiewedstrijd nog lang niet gewonnen. Voor ons zijn het bonuspunten. Wij willen de play offs halen. En winnen’, blikte Jans monter vooruit.

Waar PSV en Ajax strijden om de titel haakte Giovanni van Bronckhorst in een vroeg stadium af in de kampioenstrijd. Hoe je na een na een lange reeks van nederlagen het tij keert, luidde een vraag. Jans tikte de bal door naar Van Der Haar. ‘Want Albert heeft al een tijdje niet meer gewonnen met zijn team’, lachte Jans. ‘Rustig blijven’, sprak Van der Haar doodgemoedereerd. ‘Geen gekke dingen doen, hou je aan je plan. Blijf geloven in waar je mee bezig bent, dan komen de punten vanzelf.’ Chef Jans reageerde: ‘We hadden het niet afgesproken hoor, maar goed geantwoord, Albert. Toch blijft het de voetballerij. Je bepaalt niet altijd zelf de hoeveelheid tijd die je krijgt.’ 

De gastsprekers smeten met leuke anekdotes en hadden een goed gevoel voor humor. Een avondvullend programma kon Jans wel vullen met alleen zijn ervaringen met Suarez. ‘Even dacht Luis dat hij naar een onbekende club was gekomen om bij de beloften te spelen op maandagavond. Op de training bakte hij er niks van. ‘Jij, nul procent inzet’, riep ik tegen hem in het Spaans in de groep. Suarez was zo boos dat hij me bijna wilde bijten’, grapte Jans. ‘Op een cursus had ik geleerd dat ik dat niet moest doen met Zuid Amerikanen. Heb ik hem ook verteld en daar moest hij om lachen. ‘Ik geloof in jou, maar je moet het wel laten zien.’ Daarna zijn we elkaar gaan begrijpen. Hij was een hele vriendelijke, sociale jongen, maar met een enorme drive om ten kosten van alles te winnen. Soms gaat hij daar te ver in. Maar hij is een fenomeen, samen met Erik Nevland de beste voorhoede waar ik mee gewerkt heb.’

Omgaan met groepsprocessen en verschillende individuen. Het zijn de uitdagingen in het trainersvak waar ook nu Albert van der Haar volop mee te maken heeft. ‘Je moet vooral normaal blijven doen en dan krijg je dat ook terug. Maar soms moet je spelers net even anders raken. En op het juiste moment op een juiste manier de groep toespreken als het niet goed gaat. Daarbij heb ik met Ron een geweldige leermeester. Hij weet de juiste snaar te raken en kijkt veel naar het groepsproces. Ik ben iets meer bezig met individuele spelers.

Een mooie ontwikkeling.’

Drie mooie clubs had Jans gehad in het noorden van Nederland. Maar er ontbrak er nog eentje op de CV, volgens een fan. ‘Je bent hier bij geelblauw he. Wanneer ga je bij de mooiste noordelijke club aan de slag? Cambuur Leeuwarden.’ Jans reageerde alert met een lach van oor tot oor. ‘Ik heb nog één droom in de voetballerij, maar dat moet hier wel even binnenskamers blijven. Dat is het trainerschap bij Cambuur. Ja, lach maar… Jullie mogen zelf bepalen hoe serieus dit is’, klonk het gevat.

Popko Schuitema ging als een goed coördinator met microfoon door de zaal. Hij vond een metgezel in de stelling waarom Jans zo voorzichtig is in zijn uitspraken over een trainerschap bij grote clubs. ‘Ik heb het enorm naar mijn zin bij PEC Zwolle. Bij elke mindere dag kijk ik naar die beker en die schaal die we gewonnen hebben. Club met visie en actie. Dan weet ik weer hoe trots we mogen zijn op de club en de fans. Maar echte mooie uitdagingen bij echt grotere clubs ga ik niet uit de weg, ook niet in buitenland. Als Feyenoord langskomt dan zie ik dat wel. Maar ik hoef dat niet te roepen omdat ik het per se zo graag wil. In de sport hou je altijd doelen, maar ik hoeft niet meer te dromen. Ik hoef het niet te doen omdat mijn carrière dan meer geslaagd zou zijn. Ik ben enorm dankbaar voor wat ik nu al heb.’ Mooie woorden, gevolgd door een gepast applaus als slotakkoord. ‘Graag tot ziens bij PEC Zwolle.’

Bron: Eric Mensink van de Meppeler Courant
Delen