Allereerst wil ik een ieder een gezond, gelukkig en succesvol nieuwjaar toewensen. Met een nieuw jaar komen ook weer de goede voornemens. Stoppen met roken, afvallen, minder drinken en nog meer van dat soort goedbedoelde ideeën die dikwijls niet veel langer duren dan het wachten op de volgende aflevering van het journaal. En dat terwijl stoppen met roken echt heel simpel is. Kennissen van mij zijn namelijk al rond de 19 keer gestopt.
Een poosje geleden circuleerde een stuk in de media dat een voorzitter van een voetbalclub de contributie met maar liefst 300% wilde verhogen. Dit zou nodig zijn om het gebrek aan vrijwilligers te compenseren. Een flinke ruk aan de noodklok van deze persoon, die mij aan het denken heeft gezet. Een voetbalclub is niet veel anders dan een bedrijf. Een voorzitter, de directeur, moet zorgen dat de club, het bedrijf, aan het einde van het jaar niet meer heeft uitgegeven dan er binnen is gekomen. Incidenteel kan het wel eens voorkomen maar op de lange termijn is het geen gezonde ontwikkeling.
Waar er geld uitgegeven wordt, moet er dus geld binnenkomen. De voorzitter die ik net noemde denkt na over het uitgeven terwijl een ondernemer mijns inziens beter ook de inkoopkant tegen het licht kan houden. Bij een voetbalclub zijn de sponsoren de grootste bron van inkomsten veronderstel ik.
Als je bij de gemiddelde (top)amateurclub het sportpark betreedt dan zie je alle kleuren, soorten en maten sponsorborden voorbij komen. In de 5e klasse zullen het misschien 50 borden zijn met de lokale slager, de bakker en “de vrienden van Feyenoord” als naamgevers. Kom je op een terrein van een hoofdklasser dan is de entree vaak ook gesponsord door een partij en de shirtreclame van het vlaggenschip zou “een dikke Mercedes” gekost hebben. Nu geloof ik heilig in het feit “niets is wat het lijkt” maar dat er serieus geld in omgaat, dat is zo klaar als een klontje. De inkoopkant dus even als voorbeeld. Dan het volgende wat helaas vaak in de media komt, het lijkt wel dagelijkse kost te worden: winkelketen V&D moet haar deuren sluiten, bij het volgende retailbedrijf worden weer mensen op straat gezet om het hoofd boven water te kunnen houden. De hoeveelheid winkelpanden die in een dorp of stad te huur zijn groeit helaas maar door. De komst van de internetwinkels is hier uiteraard debet aan.
Ik heb ooit een salestraining mogen volgen en daar werd mij geleerd dat slechts in 25% van alle aankopen de prijs de doorslag geeft. In 75% van de gevallen zijn zaken als betrouwbaarheid, levertijd, service en de gunfactor van belang. Daar werd me duidelijk dat de focus op die 75% moest liggen.
Toen ik precies 5 jaar geleden mede-eigenaar van 2 computerwinkels in 2 dorpen werd, gingen we voor service op de eerste plaats, maar wel in combinatie met een eerlijke prijs. Als een klant iets nodig heeft, vragen we wat die klant daadwerkelijk met het apparaat wil gaan doen en met onze kennis kunnen wij een goed advies geven waar uiteindelijk een logische prijs aan verbonden is. Zo slaan we de plank vrijwel nooit mis.
Hoe anders is het bij het door mij verafschuwde Zalando. Voornamelijk vrouwen bestellen 3 of 4 paar schoenen in diverse maten en uiteindelijk kopen ze een paar of zelfs niets en wat overblijft gaat gratis retour. Die dozen zijn open geweest en worden meestal meteen B-keus bij terugkomst in het grote magazijn in Duitsland. Investeerders blijven grote bedragen met onnoemelijk veel nullen in dit bedrijf pompen want jaarlijks hebben ze ongeveer 600 miljoen verlies. Dat dit niet door kan gaan lijkt me duidelijk, maar daar gaat het uiteindelijk niet over in dit verhaal. Waar dan wel om? Al die vrouwen hebben misschien geen sportende kinderen maar een groot deel toch ook wel. Heeft u ooit een sponsorbord van Zalando zien hangen bij de sportclub van uw kind? Ik niet. Bedrijven als Zalando doen dat niet, en daardoor komt een lokale sportclub vroeg of laat in de problemen.
We krijgen in onze winkel veel aanvragen voor sponsoring, soms van klanten die regelmatig langskomen maar even zo vaak van mensen die zeggen ons niet te kennen omdat ze online hun computer hebben samengesteld gevolgd door een brede glimlach. Aan de ene kant word ik boos maar ik krijg bijna medelijden met de aanvrager. De sportclub van de aanvrager heeft wellicht onze sympathie maar door de leden die “ons, de middenstanders” ontzien kunnen wij geen investering doen in sponsoring. Geld wat er niet komt, kan niet worden uitgegeven, bij Zalando weliswaar wel, maar bij ons zeker niet. Dus dan zal de contributie uiteindelijk ook weer oplopen. De aanvrager kan zich wel troosten met de gedachte dat ie een paar euro heeft uitgespaard door zijn online aankopen. Chapeau! Een goed en gezond voornemen zou wellicht “kopen in eigen dorp/stad” kunnen zijn, daar help je sponsor, club en jezelf mee.
Gelukkig hebben wij in onze winkels zeer trouwe klanten die we met alle inzet willen helpen. Daardoor kunnen we maar liefst 5 voetbalclubs op 4 sportparken ondersteunen. Voor elkaar en met elkaar want samen sta je sterk. Dan scoor je altijd, zowel als club, als lid van een club die klant is bij de sponsor en natuurlijk de sport minnende sponsor zelf. Niet voor niets dat onze slogan luidt: Scoren doe je bij Compustore! Dat we maar een mooi en sportief 2017 mogen beleven, voor en met elkaar.
Bert van der Sluis
